Skip to main content
Competition

Iduna 1 op weg naar promotie (maar dan wel volgend jaar)

“We didn’t lose the game; we just ran out of time”. Vince Lombardi, Football player

En zo was het. Na halverwege het seizoen al afgeschreven te zijn, werd het toch nog spannend! Bijna hadden we ons gehandhaafd in de eerste divisie, nadat we aan het eind onze vorm weer wisten te vinden. Was het seizoen langer, waren we er zeker in gebleven…

We kwamen slecht uit de startblokken. Blessures en een wat langere tijd om weer in het ritme te komen zorgden al snel voor wat harde nederlagen, wat natuurlijk ook niet hielp om met het met veel vertrouwen weer recht te zetten. Jammer! Daarnaast bleek de poule erg sterk te zijn, we kwamen veel (ex-)eredivisiespelers tegen.

Ladies first: de drie-eenheid Yolanda, Annemiek en Magda sloegen zich vorig jaar met techniek, snelheid en looks (belangrijk voor de mix) met speels gemak door het seizoen heen. Yolanda kan van iedereen winnen, maar wist vaker dan vorig jaar de vorm net niet te vinden. De verschillen waren vaak ook klein. Aan het einde liet ze weer veel mooie dingen zien, ook voor haar hield het seizoen net te vroeg op. Annemiek kon de derde set, waarin ze vorig jaar standaard haar tegenstander wist te slopen, vaak net niet bereiken. Onze Poolse stille kracht, tegen wie het, als ze in haar routine zit moeilijk scoren is, miste teveel trainingen om haar niveau te halen.

Dan de mannen. Onze vaste puntenmachine Wouter, snel als de bliksem, bleek in een donderwolkje hangen doordat zijn knie niet mee wilde doen. Het herstel kwam, maar ging ook weer, waardoor we te weinig van zijn flitsende spel hebben kunnen genieten. Rehmat was een van de dragende spelers in de comeback. Zijn harde klappen, die altijd met een glimlach worden uitgedeeld, waren veel tegenstanders teveel. Jeroen kende een pittig seizoen, maar liet zeker aan het einde zien over veel talent te beschikken. Geeft veel hoop voor de toekomst!

Tegen het einde van het seizoen wonnen we nog drie keer op een rij, waaronder met 6-2 tegen het als tweede geeindigde Almere 2. Daarmee kwamen we nog in de buurt van Barendrecht, maar de afstand was al te groot. Een of twee wedstrijden extra en het was zeker gelukt! Too little, too late, maar mooi om te zien hoe iedereen er op het einde echt de schouders eronder heeft gezet.

Tja, en dus gaan we het weer in de 2e divisie doen. Met alle kwaliteiten die aanwezig zijn, staat ons niets in de weg om weer aan de terugkeer te werken. In september staan we weer scherp op de baan!

Team 1